Urodził się w 1925 roku. W latach 1945-1948 pobierał nauki w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni profesorów Władysława Jarockiego, Zbigniewa Pronaszki i Karola Frycza. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Warszawy. W latach 1957-1960 współpracował z Marianem Boguszem, prowadząc galerię Krzywe Koło w Warszawie. W latach 1957-1986 pełnił szereg najistotniejszych funkcji w Związku Polskich Artystów Plastyków w Warszawie. W latach 1961-1997 był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa. W latach 1975-1981 sprawował funkcję dziekana Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W roku 1981 był członkiem Komitetu Organizacyjnego Kongresu Kultury Polskiej, a w latach 1982-1988 członkiem Rady Głównej i Szkolnictwa Wyższego oraz Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. W 1981 został wybrany przez senat warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na rektora - elekta. W roku 1986 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia: Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki, Arsenał, Warszawa 1955 (nagroda w dziedzinie malarstwa); II Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 1957 nagroda; V Biennale Internazionale d’Arte Contemporanea della Repubblica di San Marino, 1965 (złoty medal); First Triennale India 1968, New Delhi (wyróżnienie). Jest laureatem szeregu nagród i odznaczeń państwowych.
