A

50 LAT BWA W OLSZTYNIE

Kolekcja własna z okazji jubileuszu 50-lecia BWA

Wernisaż: 26 czerwca (czwartek), godz. 17:00

26 czerwca  - 7 września, sala główna

 

Wystawę zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Urzędu Miasta Olsztyn.

 

W maju 1958 roku, w olsztyńskim zamku, staraniem ówczesnego dyrektora muzeum - Hieronima Skurpskiego powstał oddział Centralnego Biura Wystaw Artystycznych, którego pierwszym kierownikiem został artysta malarz Julian Dadlez, kierujący Salonem Wystawowym do 1964 roku. W salonie prezentowano wystawy indywidualne olsztyńskich i pomorskich artystów oraz program wystawienniczy CBWA. W 1962 roku olsztyński oddział CBWA przekształcony został w Biuro Wystaw Artystycznych w Olsztynie podległe bezpośrednio Wydziałowi Kultury i Sztuki Urzędu Miasta w Olsztynie. W 1964 roku dyrektorem BWA został Hieronim Skurpski, który pełnił tę funkcję do 1973 r.

W 1973 roku BWA przeniosło się do nowoczesnego gmachu Planetarium, wybudowanego z okazji uroczystych obchodów pięćsetnej rocznicy urodzin Mikołaja Kopernika. Budynek oddano do użytku 19 lutego 1973 roku. Projekt gmachu wyłoniono w ogólnopolskim konkursie, jego autorem był architekt Ludomir Gosławski, a asystentem olsztyński, młody architekt Janusz Miścicki, wystrój wnętrz projektowali olsztyńscy plastycy, m.in. Henryk Mączkowski. Znalazło się tu także malowidło ścienne autorstwa Zygmunta Drońskiego, a ścianę wewnętrznego dziedzińca ozdobiła znakomita płaskorzeźba z płyt metalowych pokrytych barwną emalią, autorstwa Stefana Knappa, wybitnego polskiego artysty, pracującego twórczo głównie w Anglii i USA.

 

 

W nowej siedzibie Biuro Wystaw Artystycznych mogło już znacznie rozwinąć swoją działalność. Organizowano przeciętnie dwadzieścia wystaw rocznie. Eksponowano pokazy monograficzne, tematyczne, sztuki ogólnopolskiej , ale również w dużej części prezentowano środowisko olsztyńskich plastyków, dyrektorami BWA byli miejscowi artyści: Zbigniew Hinc w latach 1974 - 1977 i Janusz Wierzyński w latach 1977 - 1983. Od roku 1983 dyrektorką BWA jest Krystyna Rutkowska.

Podstawowym celem działalności galerii jest prezentowanie polskiej i zagranicznej sztuki współczesnej za pomocą wystaw oraz prowadzenie działalności oświatowej i wydawniczej. Galeria realizuje statutowe cele m.in. organizując ogólnopolskie wystawy tematyczne, problemowe i monograficzne, wystawy promocyjne, środowiskowe oraz konkursy artystyczne. Od 1975 roku olsztyńska galeria organizuje Quadriennale Drzeworytu i Linorytu Polskiego, ważny, ogólnopolski konkurs graficzny o ustalonej już renomie i prestiżu. Od 1998 roku Galeria jest również głównym organizatorem Olsztyńskie Biennale Plastyki, konkursu prezentującego kondycję olsztyńskiego środowiska artystycznego.

 

 

 

Galeria BWA przeciętnie realizuje 25 wystaw rocznie, z wielu organizowanych i prezentowanych wystaw w ostatnich latach można wymienić: "Wystawę dzieł artystów żydowskich 1918-1939", "Atlantydę Północy. Dawne Prusy Wschodnie w fotografii 1864-1942", "Siedmiu wspaniałych - Jan Cybis oraz laureaci nagrody Jego imienia", "Kontakt direkt - Bezpośredni kontakt. Polsko-szwedzki projekt artystyczny", "Polski Paryż"  i "Ecole de Paris" malarstwo z kolekcji Wojciecha Fibaka, "W stronę wizji - obrazy z końca XX stulecia z kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu", "Człowiek i zwierzę w malarstwie Jana Lebensteina".

Olsztyńska galeria, dzięki współpracy z Państwowa Galerią Sztuki w Sopocie trzykrotnie prezentowała  zbiory słynnej kolekcji malarstwa polskiego Lwowskiej Galerii Sztuki. Galeria BWA zorganizowała również wiele wystaw monograficznych, m.in. tak wybitnych artystów jak: Jan Tarasin, Tadeusz Dominik, Józef Szajna, Stasys Eidrigevicius, Władysław Hasior, Jerzy Duda-Gracz, Andrzej Dudziński, Henryk Musiałowicz, Jerzy Mierzejewski, Józef Łukomski, Kazimierz Mikulski, Józef Wilkoń, Roland Topor, Henryk Waniek, Andrzej Wróblewski.

Z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia BWA zostanie pokazana kolekcja własna BWA. Zaczęła powstawać około 1970 roku, powiększała się sukcesywnie dzięki zakupom, darom, zakupy dzieł sztuki zakończyły się w latach osiemdziesiątych, od tego czasu kolekcja uzupełniana jest przez darowizny.