
ĆWICZENIA Z PODRÓŻY
Antek Grzybek - „Ćwiczenia z podróży"
wernisaż: 8 marca (czwartek), godz. 18.00
8 marca – 7 kwietnia, sala kameralna
Zdarzają się takie chwile, gdy postanawiam ustawić kamerę wertykalnie. Neguję w ten sposób naturalny sposób patrzenia i siłą rzeczy zaczynam podglądać rzeczywistość. Kamera pracuje, a ja już nie mogę właściwie nic robić poza obserwacją, poza cierpliwym wpatrywaniem się w wizjer. I gdy owa cierpliwość wyzwala we mnie stan wręcz kontemplacyjnego uniesienia, to wiem, że to właśnie wideo dołączy do serii, że potem poddam je właściwej mu transformacji.
W zamyśle „Ćwiczenia z podróży" to tylko narzędzia do bezdogmatycznej medytacji. Narzędzia, choć w swojej konstrukcji pozbawione metafizycznych trików i filmowego scenariusza, to nasycone czystą fizycznością i dramaturgią przypadku. A z drugiej strony to prace rekurencyjne - zapętlone w taki sposób, by wydawały się nieskończoną rejestracją wideo - bez początku, bez końca. Bo choć ostatnia nagroda Nobla z fizyki zdaje się potwierdzać, że nie możemy liczyć na nieskończony ciąg kosmologicznych reinkarnacji, a raczej czekać absolutystycznego końca w potędze Entropii, to nawet w najbardziej racjonalistycznie zatwardziałym umyśle musi tlić się niewiara w tak trywialny porządek rzeczy. Dlatego każda z prac poddana jest innej, cyfrowej manipulacji: od drobnych zabiegów z czasem rzeczywistym nagrania, po dziesiątki godzin maskowania postaci. Od delikatnych korekcji koloru, po znaczące zabawy z perspektywą. Bo bezradność wobec imperatywu obiektywnego osądu i tak koniec końców kieruje nas w stronę kreacji; osobistej, nieobiektywnej.
I jeszcze przecież „Ćwiczenia z podróży" to faktyczne miejsca w przestrzeni i jednocześnie abstrakcyjne współrzędne na mapie. Realne i nierealne zarazem. Piękne. /Antek Grzybek/
Zdjęcia: seria prac wideo 2008-2011 (kadry z filmów)
Antoni Grzybek (ur. 1971 roku w Pruszkowie). Od 1977 roku mieszka w Olsztynie. W 1996 roku z wynikiem bardzo dobrym i wyróżnieniem dziekańskim, ukończył studia magisterskie na Wydziale Wychowania Artystycznego WSP w Olsztynie, a dyplom artystyczny wykonał w pracowni malarstwa prof. Janusza Kaczmarskiego.
1996-2003 - redaktor graficzny i współtwórca pisma literacko-kulturalnego „Portret" promującego polskich i zagranicznych młodych literatów i plastyków.
1999/2000 - współorganizator i uczestnik projektu „Smiling Sosso - Teatr w ruchu" w Bośni i Hercegowinie przy Save the Children /US.
2002 - realizator warstwy dźwiękowej audycji „Ucho do wycierania Portretu" przy Radiu Olsztyn.
2005 - obronił przewód doktorski z zakresu grafiki na ASP w Katowicach.
2005 - jego projekt "Passing Time" został zakupiony do stałej kolekcji Warmińsko-Mazurskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
2006 - zakwalifikowany do Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej w Krakowie oraz zaproszony do udziału w Festiwalu Sarajevska Zima w roku 2007.
2008 - 2010 - stworzył i prowadził przy Miejskim Ośrodku Kultury - „haloGalerię" - pierwszą w Olsztynie galerię promującą sztukę nowych mediów.
2011 - na zaproszenie departamentu Cote d' Armor w Bretanii stworzył przy współpracy z pianistką Lidią Domancich i wiolonczelistą Armandem Zverinogrodskim projekt multimedialny "Rites and Variables".
Posiada w swoim dorobku ponad 60 udokumentowanych działań i prezentacji artystycznych zrealizowanych w kraju i za granicą (Bośnia i Hercegowina, Francja, Grecja, Holandia, Litwa, Niemcy, Rosja, Szwecja, Włochy). Od września 2000 zrealizował 20 filmów animowanych i etiud eksperymentalnych. Jest jednym z prekursorów zastosowania technologii veejay'ingu w sztukach pięknych. Został wyróżniony przez redakcję miesięcznika „Art & Business" i jestem wielokrotnym laureatem Biennale Sztuki Olsztyńskiej.

BERDYSZAK, GIEROWSKI, KAŁUCKI, KAMOJI
Berdyszak, Gierowski, Kałucki, Kamoji
wernisaż: 8 marca (czwartek), godz. 18.00
8 marca – 15 kwietnia, sala główna
Współpraca:
Wystawa prezentuje 66 dzieł czterech wybitnych klasyków polskiego malarstwa współczesnego XX wieku, reprezentujących nurt sztuki abstrakcyjnej: Jana Berdyszaka, Stefana Gierowskiego, Jerzego Kałuckiego oraz Kojiego Kamoji. Wszystkie prace pochodzą z jednej z ciekawszych prywatnych kolekcji sztuki współczesnej w Polsce - prywatnego zbioru Waldemara Andzelma. Ta imponująca kolekcja gromadzona była konsekwentnie przez lata w oparciu o przyjaźń kolekcjonera z twórcami. Osobiste kontakty i rozmowy z artystami pogłębiały jego wiedzę o nich, a poznawanie ich sposobu myślenia pozwalało na ciągłe odkrywanie i pozyskiwanie nowych dzieł, jak też zrozumienie sztuki innych artystów, którzy swą uwagę koncentrują wokół zagadnień formy oraz relacji między elementami przestrzeni – ruchem, grą światła i kolorem.
Spotkanie z obrazami Berdyszaka, Gierowskiego, Kałuckiego i Kamoji dowodzi, że percepcja sztuki jest procesem dynamicznymi i żywym, który nie powinien sprowadzać się do podporządkowanego nawykom wizualnym, automatycznego i bezrefleksyjnego notowania spostrzeżeń. Formy plastyczne są bowiem źródłem odczuć i myśli, które w konsekwencji przyczynić się mogą do pogłębienia rozważań nad zagadnieniami z różnych płaszczyzn egzystencji. Ukryty w obrazie potencjał pozwala mu funkcjonować poza kategoriami fizycznymi i wejść w obszary przestrzeni mentalnych, czysto pojęciowych, odbieranych intuicyjnie. (...) By jednak owe pokłady treściowe miały szanse się ujawnić, konieczna jest mobilizacja ze strony percypującego. Rola odbiorcy polega przede wszystkim na tworzeniu pojęć postrzeżeniowych i chwytaniu integralnych cech struktury obrazu, odbieranego w oparciu o wyzyskiwanie zasad jego organizacji, ujawniających się w układach kształtów, linii i barw oraz formułowaniu na ich podstawie własnych wniosków. Prace zgromadzone w kolekcji Waldemara Andzelma pobudzają do takiej aktywności.
/ Natalia Cieślak, z katalogu wystawy /
Jan Berdyszak – ur. w 1934 roku w Zawarach, malarz, rzeźbiarz, grafik, autor instalacji scenograf, pedagog, teoretyk sztuki. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) w Poznaniu, gdzie pracuje od 1965 roku i obecnie jest profesorem. W latach 1984-1987 pełnił funkcję prorektora uczelni. W 1999 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie. Za zasługi dla kultury polskiej został odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest laureatem Nagrody im. Jana Cybisa. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, prace jego znajdują się w wielu zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych.
Stefan Gierowski – ur. w 1925 roku w Częstochowie, malarz, pedagog, profesor, teoretyk sztuki. Od 1949 roku mieszka i pracuje w Warszawie. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknychw Krakowie, studiował również historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1976 roku był wykładowcą i profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w której pełnił różne funkcje – był krótko rektorem i przez sześć lat dziekanem wydziału malarstwa. Jest laureatem nagrody im. Jana Cybisa oraz Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa. Za zasługi dla kultury polskiej odznaczony został Złotym Medalem Gloria Artis. Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, prace jego znajdują się w wielu zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych.
Jerzy Kałucki – ur. w 1931 roku we Lwowie, malarz, scenograf, pedagog. Mieszka i pracuje w Krakowie, od 1976 roku należy do Grupy Krakowskiej. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknychw Krakowie. Do 1980 roku pracował jako scenograf teatralny i telewizyjny, uprawiając jednocześnie malarstwo. W latach 1981-2003 prowadził pracownię malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu – od 1991 roku jako profesor zwyczajny. Jest laureatem nagrody im. Jana Cybisa. Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych, jego obrazy znajdują się w zbiorach muzeów polskich i obcych oraz w kolekcjach prywatnych.
Koji Kamoji – ur. w 1935 roku w Tokio, malarz oraz twórca obiektów i instalacji. Za namową swojego wuja Ryochu Umedy, historyka, poety i tłumacza literatury polskiej, przyjechał do Polski w 1959 roku, gdzie pozostaje do dziś. Obecnie mieszka i tworzy w Warszawie. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych „Musashino" w Tokio oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom w pracowni profesora Artura Nachta Samborskiego). Jest laureatem Nagrody Krytyki im. C. K. Norwida. Miał około pięćdziesięciu wystaw indywidualnych w Polsce i za granicą, brał też udział w wielu wystawach zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów polskich i obcych oraz w kolekcjach prywatnych.
/ fragmenty not biograficznych: Małgorzata Laurentowicz-Granas, z katalogu „Berdyszak, Gierowski, Kałucki, Kamoji" wydanego przez Muzeum Miasta Łodzi, Łódz, 2011 /