ZERO, JEDEN
Wernisaż: 31 stycznia (czwartek), godz. 18:00
31 stycznia - 3 marca, sala kameralna
KURATORKA: Małgorzata Bojarska-Waszczuk
VIKTOR HULÍK, MARK STAREL, ARKADIUSZ SYLWESTROWICZ
Wystawa pt. ZERO, JEDEN stanowi odsłonę twórczości trzech artystów reprezentujących różne pokolenia, postawy i nurty współczesnej sztuki geometrycznej.
Viktor Hulík, ur. 1949, mieszka i pracuje w Bratysławie (SK). Reprezentuje ten rodzaj abstrakcji geometrycznej, w którym sztuka staje się filozofią. Najbardziej uderzającym filozoficznym paradygmatem jego twórczości jest związek porządku z chaosem. Początkowo, w latach 70. odnosił się do dualizmu przyrody i człowieka. W latach 80. integrował przestrzeń obrazową i realną oraz prowadził eksperymenty z ruchem konstrukcji w ruchomych obiektach. To założenie realizuje do dziś. Jak pisze Eva Trojanová, artysta kwestionuje kategorię trwałości. Wizualizuje ideę trwałej zmiany, dynamizmu jako zasady istnienia. Sztywność i statyczność są tu przeciwstawne procesowi i aktywności, a chaos jest inną formą porządku[1].
Mark Starel (vel Wiesław Łuczaj), ur.1960, mieszka i pracuje w Kielcach i Warszawie. Od 2011 roku wraz z grupą artystów europejskich tworzy międzynarodowy ruch artystyczny "Discursive Geometry", którego jest pomysłodawcą. Ta idea włącza sztukę geometryczną w aktualnie toczące się dyskursy, m.in. społeczne, języka, nauki, czy samej sztuki. Tworzy obrazy statystyczne inspirowane bazami danych lub komunikatami statystycznymi, głównie na temat zachowań społecznych Polaków. Punktem wyjścia twórczości artysty jest założenie, że współczesna rzeczywistość jest rzeczywistością statystyczną.
Arkadiusz Sylwestrowicz, ur. 1971, mieszka i pracuje w Gdańsku. Reprezentuje ten rodzaj abstrakcji geometrycznej, w którym sztuka zajmuje się samą sobą (zob. sztuka konkretna). Prowadzi eksperymenty z materią obrazu, poszukuje nowych, nieznanych wcześniej sposobów malowania. Skłania się do wymiaru sensualnego. W ostatnich latach rozwija cykl „dźwiękobrazów”, będących transmedialnym dialogiem malarstwa z dźwiękiem. Wykorzystuje m.in. specjalny algorytm, za pomocą którego można przełożyć obraz na pasmo dźwięków.
Tytuł wystawy ZERO, JEDEN odnosi się do znaczeń binarnych. Ponieważ jest ich wiele, konteksty wystawy mogą być postrzegane zarówno w odniesieniu do formy, czy treści, jak też materialnego nośnika dzieła. Spośród najbardziej znanych znaczeń, relacja ZERO, JEDEN (0,1), {0,1} w sztuce może oznaczać kontrast lub kombinację kolorów, np. biały-czarny. W filozofii oznacza byt lub nieistnienie. W logice prawdę i fałsz. W systemach cyfrowych – stan wyłączony-włączony. Kody binarne są cechą środowiska komputerowego, a w codziennym życiu oznaczają różne, proste antynomie.
[1] Na podstawie: Eva Trojanová, Rational Operations In Viktor Hulík´s Works, http://www.hulik.sk/index.php?cl=hul_about_item&iid=1&lng=en, [dostep 2.12.2018]
MALARSTWO
Wernisaż: 31 stycznia (czwartek), godz. 18:00
31 stycznia - 3 marca, sala główna
KURATOR: Marcin Bienenda
BWA zaprezentuje wystawę retrospektywną, obejmującą prace artysty od lat 80-tych po współczesne. Pokazane zostaną prace z cyklu „Postaci bez głów” z lat 80-tych i 90-tych, ekspresyjne, bogate w fakturę pejzaże, w tym cykl „100 metrów do Styksu” oraz najnowsze prace geometryczne.
(...) Wiem, że Sztuka jest zjawiskiem tak pojemnym i nieskończenie wielkim, że jest w Niej miejsce na wszelkie przejawy wyrażania swojego stosunku do świata. I nadal jest tu miejsce na malowanie, niezależnie od panujących mód i trendów. Świadomie nie piszę na obrazach. Nie należę do artystów zobowiązanych do komentarza odautorskiego. Obrazy niech bronią się same. Ja tylko czuję się w obowiązku powiedzieć, że uważam, iż malarstwo nadal ma ogromną siłę samoobrony i ja wierzę w tę siłę, gdyż obrazy nie powstaną za pomocą z góry założonej wizji świata, tylko dzięki rzetelnej, czułej i wnikliwej obserwacji oraz autentycznej fascynacji. / Aleksander Roszkowski
Aleksander Roszkowski urodził się w 1961 r. w Warszawie. Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Jacka Siennickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Dyplom na wydziale malarstwa uzyskał w 1985 roku. Po studiach podjął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni. W 1987 roku zdobył dwa wyróżnienia honorowe na XIII Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Jana Spychalskiego w Poznaniu. Uczestniczył w zbiorowych pokazach „Arsenał 88” i „Red & White” w Hali Gwardii w Warszawie, uzyskując na pierwszej z nich nagrodę honorową. Ważnym momentem w twórczości artysty była indywidualna wystawa 11 płócien w renomowanej Andre Zarre Gallery w Nowym Jorku w 1989 roku.