FOTOGRAFIA
Otwarcie: 6 maja (piątek)
6 maja – 5 czerwca 2022 | sala kameralna
WSPÓŁORGANIZATOR: Agencja Zegart 
W dniu otwarcia 6 maja o godz. 18:00 zapraszamy na spotkanie z artystą i Jerzym Zegarlińskim z Agencji Zegart.
Wystawa Fotografia powstała ze zdjęć wykonanych w latach 2006-2021, w Polsce i w wielu krajach świata, m.in. w: Armenii, Rosji, USA, Gwatemali, Belize, Włoszech, Francji, Białorusi, Maroku, Syrii i Libanie. W Polsce była już prezentowana m.in. w: Warszawie, Legnicy, Bydgoszczy i Tarnowie. Ekspozycja w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Olsztynie została zorganizowana we współpracy z Agencją Zegart.
Autor o sobie i wystawie: Podróżuję w poszukiwaniu spokoju. Szczególnego stanu uwagi, skupienia i odbioru wrażeń. Pięknego uczucia, które zgubiłem w trakcie życia i które odnajduję czasem, gdzieś daleko od domu, przed zrobieniem zdjęcia. Na przecięciu fascynacji tym co widzę, poczuciem samotności, koniecznym żeby to zobaczyć i tęsknoty za niemożliwym do złożenia krajobrazem, z tyłu mojej głowy. Fotografie z wystawy pokazują głównie miejsca, które znajduję w trakcie moich podróży, związanych z pracą filmowca dokumentalisty. W momentach ukradzionych moim filmom.
Marcin Sauter fotograf, reżyser, operator filmowy, mieszkaniec Bydgoszczy. Członek Związku Polskich Artystow Fotografików i Polskiej Akademii Filmowej. Studiował fotografię w PWSFTviT w Łodzi. Absolwent i wykładowca Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. W latach 90-tych fotoreporter Gazety Wyborczej. Publikował fotoreportaże w czasopismach Pozytyw i Magazyn Rzeczpospolitej. Fotosista Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Autor ok. 20 indywidualnych wystaw fotograficznych, m.in. ostatnio w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu, Galerii Miejskiej w Krakowie i Galerii Arsenał we Wrocławiu. Reżyser i operator ponad 20 filmów dokumentalnych, m.in. Hakawati, La Machina i Na północ od Kalabrii, za które otrzymał ok. 40 nagród filmowych, w tym główne nagrody na festiwalach filmowych, m.in. w: Meksyku, Paryżu, Chicago, Wilnie, Londynie, Kijowie, Belfaście, Lizbonie i Krakowie. Jego film Za płotem został uznany we Francji za jeden z 10 najwybitniejszych, krótkometrażowych filmów ostatniej dekady. W 2006 r. otrzymał list gratulacyjny od Prezydenta RP za sukcesy filmowe za granicą. W 2017 r., na 25 Międzynarodowym Festiwalu Operatorów Filmowych CAMERIMAGE, jego film Żalanasz zdobył główną nagrodę, wśród dzieł krótkometrażowych. W 2021 r. wszedł na ekrany jego pierwszy - jako reżysera - film fabularny Miasto.
DOTYKAM, MYŚLĘ, TAŃCZĘ
otwarcie: 20 maja, godz. 18:00
20 maja – 26 czerwca 2022 | sala główna
Jestem malarzem, który czasami jest grafikiem, ilustratorem, filmowcem, projektantem, rzeźbiarzem. Pracując w wielu dziedzinach sztuki np. robiąc film animowany, mam poczucie, że maluję obraz. Chętnie biorę udział w przedsięwzięciach, które nie są malarstwem, ale też z przyjemnością wracam do malarstwa. Wystawa pokazuje moje prace, które są odzwierciedleniem trzech słów – dotykam, myślę, tańczę.
W latach 70. uczestniczyłem w ruchu konceptualnym, wówczas działałem również jako kontestujący filmowiec. To wtedy powstało kilka filmów. Z wielu pozostały tylko fragmenty taśmy – powiększone pokazuję teraz jako obrazy. Wtedy też powstał rysunek „Zegarek”, będący zalążkiem filmu, trudnego wówczas do realizacji. Teraz po ponad czterdziestu latach, dzięki pomocy syna Bartka oraz nowych technologii trafił on na wystawę.
W latach 80. i 90. powstało wiele portretów, „obrazów psychologicznych” osób, które były w jakiś sposób ze sobą powiązane i były mi bliskie. Zachowało się kilkanaście tych prac. Również wówczas powstała seria „Tańczące trawy”, „Tańczące drzewa”, a także tańczący ludzie-znaki, które były częścią projektu „Tierkreis” przygotowanego na IX Documenta w Kassel.
Moja pracownia położona jest blisko parku, a właściwie starego cmentarza. Tam, jakieś pięćdziesiąt lat temu, chodziłem z ołówkiem i uczyłem się rysować, żeby zdać egzamin do liceum plastycznego w Poznaniu. Od niedawna patrzę na rosnące tam drzewa inaczej, podchodzę do nich coraz bliżej. Ich pnie to żywe, czyste malarstwo. Tym pniom poświęciłem kilka najnowszych prac. / Tadeusz Burniewicz
Tadeusz Burniewicz urodził się w 1949 roku w Olsztynie. Dyplom z malarstwa otrzymał w 1973 roku w Pracowni Malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Po studiach i trzech latach pracy na UMK wrócił do rodzinnego miasta. Przez kilka lat rysował i opracowywał graficznie wkładki „Młodzi piszą” do miesięcznika społeczno-kulturalnego „Warmia i Mazury”. Powstało wtedy kilkaset ilustracji. Ilustracja do opowiadania „Wesele” Edwarda Stachury spowodowała, że przez kilka następnych lat projektował okładki i ilustracje do jego książek.
W 1986 roku na wynajętej barce w Amsterdamie urządził pracownię malarską. Przez kilka lat brał udział w życiu artystycznym tego miasta i żył między Olsztynem a Amsterdamem. Kontynuował też współpracę z wydawnictwami jako projektant i ilustrator.
W 1992 roku wrócił do Olsztyna, a w 1994 założył z synem Bartkiem studio grafiki komputerowej. Dzisiaj ma za sobą wiele wydawnictw i projektów zrealizowanych w różnych dziedzinach.
W 1988 roku otrzymał główną nagrodę w „Olsztyńskim Biennale Sztuki – O Medal Prezydenta” za zestaw prac malarskich, w 2012 roku został został laureatem Nagrody Prezydenta Olsztyna im. Hieronima Skurpskiego.
PARTER WYSTAWY: 
SPONSOR WYSTAWY: 